Nożyczki
About This Project
Budynek mieszkalny- wielopokoleniowy, o prostym, geometrycznym kształcie, składający się z dwóch obróconych ku sobie brył. Taka geometria umożliwia wspólne korzystanie z domu przez trzy pokolenia, jednocześnie zachowując komfort wszystkich użytkowników.
Budynek zaprojektowany został w konwencji minimalizmu na obszarze wiejskim gdzie dominują budynki zwieńczone dwuspadowymi dachami o tradycyjnej formie architektonicznej. Projekt pod względem programu użytkowego dostosowany jest do funkcjonowania w nim 3 pokoleniowej rodziny gdzie ważnym aspektem było zadbanie o wykluczenie kolizji wynikającej z różnic pokoleniowych. Orientacja budynku określona jest w kierunku północno-południowym natomiast strefa wejściowa została zaprojektowana na wschodniej ścianie odbiegając od założeń tradycyjnych, definiując czytelniejszą i łatwiejszą w odbiorze komunikacje we wnętrzu bryły budynku . Z holu głównego – ciągu komunikacyjnego dostajemy się bezpośrednio do pokoju ,,seniorki” z wydzieloną prywatną strefą tarasową tj. loggia zlokalizowana w zachodniej części budynku , kotłowni pralni ,suszarni ,łazienki zlokalizowanej w sąsiedztwie pokoju osoby starszej oraz strefy dziennej w skład której wchodzi kuchnia, jadalnia, salon z otwarciem na ogród i panoramę sąsiednich wsi oraz wydzielona przestrzeń komunikacji pionowej wprowadzająca mieszkańców do strefy nocnej-,,dwupokoleniowej”. Pokoje na górze stanowią w powiązaniu z pokojem dolnym umieszczonym na parterze bufor akustyczny wykluczający dyskomfort użytkowy tzn. pokoje ułożone są w układzie bloków rozłożonych na dwóch poziomach na krańcach budynku – pokój seniorki usytuowany jest w północno zachodniej części ,pokój rodziców na piętrze w północno wschodniej części oddzielony komunikacją poziomą oraz łazienką od pokoju dziecka położonego w południowo-zachodniej części założenia tworząc strukturę bezkolizyjnego układu.
Ważnym aspektem projektu była interpretacja zapisu MPZP dotyczącego dachu dwuspadowego. Dlatego mając na uwadze schemat układu funkcjonalno-przestrzennego została stworzona własną strukturę modelu dachu dwuspadowego zgodnego z zapisami planu wprowadzając spad w dwóch kierunkach (zachowując zapis) ale w nieco innej formie/ interpretacji. Idee można porównać do minięcia się w przeciwnym kierunku płaszczyzn dachu dwuspadowego zatrzymanego w osi tworząc geometryczny układ nożycowy -stąd nazwa budynku ,,nożyczki”. Pod względem opracowania kompozycji zestawienia barw bryły założono minimalną ilość doboru kolorów w celu określenia bardziej sterylnej formy budynku, ustalono dominantę kolorystyczną opisaną plamą bieli i czerni wprowadzając zasadę kontrastu lekko przełamanego detalami zaakcentowanymi sklejką o ciepłym zabarwieniu. Ważną decyzją wpływająca na design obiektu było ustalenie kompozycji otworów okienno-drzwiowych mając na uwadze proporcje oraz kształt w kontekście bryły budynku wykluczającej przypadkowość oraz chaos kompozycyjny, a także zapisy w warunkach technicznych tworząc jednolitą minimalistyczną czytelną formę.
Rzut parteru:
Rzut piętra:
